vefmey spinnur

Ört er skrifað... og á annars kostnað

Í gær sá ég að lítil könguló var búin að gera sér vef á skrifborðinu mínu. Hún fetaði sig fótfrá borðsenda á milli og mér heyrðist hún vera að hlæja að mér. Ég tók þessu sem mjög góðri vísbendingu um að ég þurfi að vera duglegri að læra. A.m.k. við skrifborð. Það er orðið slæmt þegar næðið er orðið það mikið að kóngulær sjá sér hag í að stofna heimili á læriskrifborðinu manns.

Í dag verðu ekki meira bloggað á þessum bæ, ég lofa.